Diogo Nunes begon te tekenen toen hij drie jaar was, aangemoedigd door zijn moeder - het was de enige manier om hem stil te houden!

“Blijf trouw aan je persoonlijkheid, want dat wordt in de loop der jaren opgemerkt in je werk.”

Hij kreeg zijn eerste tatoeage na het overlijden van zijn vader, toen Diogo net 16 was. Daar leerde hij zijn toekomstige mentor Artur Figueiredo kennen met wie hij een hechte band kreeg, aangezien Artur ook op jonge leeftijd zijn vader had verloren. Diogo gaf te kennen dat hij geïnteresseerd was in tatoeëren, dus Artur zei dat hij moest terugkomen als hij 18 jaar oud was en zijn school afgerond had. Diogo raakte in de ban van het realisme en werd een geslaagd tatoeëerder .

“In het realisme zien we de kwaliteit iedere dag toenemen en dat motiveert ons om beter te worden.”